آموزش جامع ضمایر در گرامر زبان انگلیسی

ضمایر (Pronouns) کلماتی هستند که به جای اسم یا عبارت اسمی در جمله استفاده می‌شوند تا از تکرار اسم‌ها جلوگیری شود و جمله ساده‌تر و روان‌تر گردد. در زبان انگلیسی، ضمایر به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند که هر کدام کاربردهای خاصی دارند. در ادامه با توضیحات جامع و مثال‌های متعدد، این ضمایر را بررسی می‌کنیم.

آموزش جامع ضمایر در گرامر زبان انگلیسی

ضمایر (Pronouns) کلماتی هستند که به جای اسم یا عبارت اسمی در جمله استفاده می‌شوند تا از تکرار اسم‌ها جلوگیری شود و جمله ساده‌تر و روان‌تر گردد. در زبان انگلیسی، ضمایر به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند که هر کدام کاربردهای خاصی دارند. در ادامه با توضیحات جامع و مثال‌های متعدد، این ضمایر را بررسی می‌کنیم.

 

1. ضمایر شخصی (Personal Pronouns)

ضمایر شخصی برای اشاره به افراد، اشیا یا حیوانات استفاده می‌شوند و به جای اسم در جمله به کار می‌روند. این ضمایر دو حالت اصلی دارند: فاعلی (Subjective) که به‌عنوان فاعل جمله عمل می‌کنند و مفعولی (Objective) که به‌عنوان مفعول یا دریافت‌کننده عمل در جمله ظاهر می‌شوند. برای مثال، در جمله‌ی «I love her» ضمیر I فاعلی و her مفعولی است. این ضمایر به گوینده (اول‌شخص)، مخاطب (دوم‌شخص) و دیگران (سوم‌شخص) اشاره دارند و کاربرد بسیار گسترده‌ای در زبان دارند.

الف) حالت فاعلی (Subjective Pronouns)

ضمایر فاعلی به‌عنوان فاعل در جمله استفاده می‌شوند:

  • I (من)
  • You (تو/شما)
  • He (او - برای مذکر)
  • She (او - برای مؤنث)
  • It (آن - برای اشیا و حیوانات)
  • We (ما)
  • They (آن‌ها)


مثال‌ها:

  1. I study English every day.
    (من هر روز انگلیسی می‌خوانم.)
  2. She loves playing piano.
    (او عاشق نواختن پیانو است.)
  3. They are going to the park.
    (آن‌ها به پارک می‌روند.)

 

ب) حالت مفعولی (Objective Pronouns)

این ضمایر به‌عنوان مفعول در جمله به‌کار می‌روند:

  • Me (مرا/به من)
  • You (تو را/به تو)
  • Him (او را - مذکر)
  • Her (او را - مؤنث)
  • It (آن را)
  • Us (ما را)
  • Them (آن‌ها را)


مثال‌ها:

  1. She gave me a book.
    (او به من یک کتاب داد.)
  2. We saw him at the store.
    (ما او را در فروشگاه دیدیم.)
  3. I called them yesterday.
    (من دیروز به آن‌ها زنگ زدم.)

 

2. ضمایر ملکی (Possessive Pronouns)

ضمایر ملکی برای نشان‌دادن مالکیت استفاده می‌شوند و جایگزین اسم مالکانه می‌شوند. این ضمایر بدون نیاز به همراهی با اسم، مالکیت را به طور کامل بیان می‌کنند. مثلاً در جمله «This book is mine» (این کتاب مال من است)، ضمیر mine مالکیت کتاب را نشان می‌دهد. یکی از ویژگی‌های مهم این ضمایر این است که به صورت مستقل استفاده می‌شوند و نیازی به اسم بعد از خود ندارند.

  • Mine (مال من)
  • Yours (مال تو/شما)
  • His (مال او - مذکر)
  • Hers (مال او - مؤنث)
  • Its (مال آن)
  • Ours (مال ما)
  • Theirs (مال آن‌ها)


مثال‌ها:

  1. This book is mine.
    (این کتاب مال من است.)
  2. That car is theirs.
    (آن ماشین مال آن‌هاست.)
  3. The decision is yours.
    (تصمیم با شماست.)

 

3. ضمایر انعکاسی (Reflexive Pronouns)

ضمایر انعکاسی زمانی به کار می‌روند که فاعل و مفعول جمله یکسان باشند. به عبارت دیگر، عمل انجام‌شده توسط فاعل بر خودش تأثیر می‌گذارد. این ضمایر معمولاً با اضافه کردن -self یا -selves به ضمایر فاعلی ساخته می‌شوند. برای مثال، در جمله‌ی «She introduced herself to the team» (او خودش را به تیم معرفی کرد)، ضمیر herself نشان‌دهنده این است که فاعل و مفعول یکی هستند. این ضمایر در تاکید و بیان دقیق نیز کاربرد دارند.

  • Myself (خودم)
  • Yourself (خودت/خودتان)
  • Himself (خودش - مذکر)
  • Herself (خودش - مؤنث)
  • Itself (خودش - اشیا و حیوانات)
  • Ourselves (خودمان)
  • Yourselves (خودتان)
  • Themselves (خودشان)


مثال‌ها:

  1. She hurt herself while cooking.
    (او هنگام آشپزی خودش را زخمی کرد.)
  2. We enjoyed ourselves at the party.
    (ما در مهمانی به خودمان خوش گذشت.)
  3. They blamed themselves for the mistake.
    (آن‌ها خودشان را بابت اشتباه سرزنش کردند.)

 

4. ضمایر اشاره (Demonstrative Pronouns)

ضمایر اشاره برای اشاره به اشیا، افراد یا مکان‌ها استفاده می‌شوند و جایگزین اسم‌هایی می‌شوند که به صورت مستقیم به آن‌ها اشاره می‌کنیم. این ضمایر بر اساس نزدیکی یا دوری زمان یا مکان به کار می‌روند. This و These برای اشیای نزدیک و That و Those برای اشیای دورتر استفاده می‌شوند. مثلاً، در جمله «This is my car» (این ماشین من است)، ضمیر This به یک ماشین مشخص و نزدیک اشاره دارد.

  • This (این)
  • That (آن)
  • These (این‌ها)
  • Those (آن‌ها)


مثال‌ها:

  1. This is my house.
    (این خانه من است.)
  2. Those are your keys.
    (آن‌ها کلیدهای شما هستند.)
  3. That was an interesting movie.
    (آن یک فیلم جالب بود.)

 

5. ضمایر استفهامی (Interrogative Pronouns)

ضمایر استفهامی برای طرح سوال و به دست آوردن اطلاعات به کار می‌روند. این ضمایر معمولاً در ابتدای جمله‌های سوالی ظاهر می‌شوند و بسته به نوع سوال از ضمایری مانند Who (برای افراد)، What (برای اشیا یا مفاهیم) و Which (برای انتخاب بین گزینه‌ها) استفاده می‌شود. برای مثال، در جمله «Who is your teacher?» (معلم تو چه کسی است؟)، ضمیر Who برای پرسش درباره شخص به کار رفته است.

  • Who (چه کسی)
  • Whom (چه کسی - حالت مفعولی)
  • Whose (مال چه کسی)
  • What (چه چیزی)
  • Which (کدام)


مثال‌ها:

  1. Who is calling me?
    (چه کسی به من زنگ می‌زند؟)
  2. What do you want to eat?
    (چه چیزی می‌خواهی بخوری؟)
  3. Whose book is this?
    (این کتاب مال چه کسی است؟)

 

6. ضمایر نسبی (Relative Pronouns)

ضمایر نسبی برای ارتباط دادن دو جمله یا توضیح بیشتر درباره یک اسم استفاده می‌شوند. این ضمایر معمولاً در جملات مرکب ظاهر می‌شوند و بخش دوم جمله را به بخش اول متصل می‌کنند. مثلاً در جمله «The man who called you is my friend» (مردی که به تو زنگ زد، دوست من است)، ضمیر who بخش توضیحی را به جمله اصلی متصل می‌کند. این ضمایر نقش مهمی در ایجاد جملات توصیفی دارند.

  • Who (که - برای فاعل انسان)
  • Whom (که - برای مفعول انسان)
  • Whose (که مال او)
  • Which (که - برای اشیا)
  • That (که - برای انسان و اشیا)


مثال‌ها:

  1. The person who called me was John.
    (کسی که به من زنگ زد، جان بود.)
  2. The book that I bought is very interesting.
    (کتابی که خریدم خیلی جالب است.)
  3. The car whose owner is absent is parked outside.
    (ماشینی که صاحبش نیست، بیرون پارک شده است.)

 

7. ضمایر نامعین (Indefinite Pronouns)

ضمایر نامعین برای اشاره به افراد، اشیا یا مکان‌هایی که به‌طور خاص مشخص نیستند، استفاده می‌شوند. این ضمایر مانند Someone (کسی)، Anything (هرچیزی)، و Nobody (هیچ‌کس) بدون اشاره به شخص یا شیء خاصی مفهوم کلی را منتقل می‌کنند. مثلاً در جمله «Someone is waiting for you» (کسی منتظر تو است)، ضمیر Someone بدون تعیین هویت شخص به یک فرد اشاره دارد. این ضمایر اغلب در مکالمات غیررسمی یا زمانی که جزئیات مشخص نیستند، استفاده می‌شوند.

  • Someone, Somebody, Something
  • Anyone, Anybody, Anything
  • No one, Nobody, Nothing
  • Everyone, Everybody, Everything


مثال‌ها:

  1. Someone left their bag here.
    (کسی کیفش را اینجا گذاشته است.)
  2. Nobody knows the answer.
    (هیچ‌کس پاسخ را نمی‌داند.)
  3. Is there anything I can do?
    (آیا کاری هست که بتوانم انجام دهم؟)

 

خلاصه مطالب بالا را در قالب جدول زیر گردآوری کرده ایم:

 

ضمایر انگلیسی: انواع، مثال‌ها و کاربردها

نوع ضمیر ضمایر توضیحات مثال‌های انگلیسی ترجمه مثال‌ها
ضمایر شخصی (Personal Pronouns) I, You, He, She, It, We, They, Me, Him, Her, Us, Them ضمایری که به افراد یا اشیا به عنوان فاعل یا مفعول اشاره دارند. - I saw her at the park.
- They called us for the meeting.
- He helped them yesterday.
- من او را در پارک دیدم.
- آن‌ها ما را برای جلسه دعوت کردند.
- او دیروز به آن‌ها کمک کرد.
ضمایر ملکی (Possessive Pronouns) Mine, Yours, His, Hers, Ours, Theirs ضمایری که مالکیت را نشان می‌دهند و مستقل از اسم استفاده می‌شوند. - The red car is mine.
- Is this bag yours?
- The choice is theirs.
- ماشین قرمز مال من است.
- آیا این کیف مال تو است؟
- انتخاب مال آن‌هاست.
ضمایر انعکاسی (Reflexive Pronouns) Myself, Yourself, Himself, Herself, Itself, Ourselves, Yourselves, Themselves ضمایری که فاعل و مفعول یکسان را در جمله نشان می‌دهند. - She cooked herself a nice meal.
- I fixed it myself.
- They enjoyed themselves at the party.
- او برای خودش غذای خوبی درست کرد.
- من خودم آن را تعمیر کردم.
- آن‌ها در مهمانی به خودشان خوش گذراندند.
ضمایر اشاره (Demonstrative Pronouns) This, That, These, Those ضمایری که برای اشاره به افراد یا اشیا استفاده می‌شوند. - This is my pen.
- Those are her shoes.
- These look delicious.
- این خودکار من است.
- آن‌ها کفش‌های او هستند.
- این‌ها خوشمزه به نظر می‌رسند.
ضمایر استفهامی (Interrogative Pronouns) Who, Whom, Whose, What, Which ضمایری که برای پرسش در مورد افراد یا اشیا استفاده می‌شوند. - Who is coming?
- What is your favorite food?
- Which one is yours?
- چه کسی می‌آید؟
- غذای مورد علاقه شما چیست؟
- کدام یک مال تو است؟
ضمایر نسبی (Relative Pronouns) Who, Whom, Whose, Which, That ضمایری که برای وصل کردن دو جمله یا ارائه توضیحات بیشتر استفاده می‌شوند. - The man who helped me is kind.
- This is the house that Jack built.
- She knows someone whose dog is lost.
- مردی که به من کمک کرد مهربان است.
- این خانه‌ای است که جک ساخت.
- او کسی را می‌شناسد که سگش گم شده است.
ضمایر نامعین (Indefinite Pronouns) Someone, Anyone, Everyone, No one, Something, Anything, Everything, Nothing ضمایری که به افراد، اشیا یا مکان‌هایی که مشخص نیستند اشاره می‌کنند. - Someone is knocking at the door.
- Nobody answered the phone.
- Everything is fine now.
- کسی در را می‌زند.
- هیچ‌کس تلفن را جواب نداد.
- همه چیز حالا خوب است.

برای ثبت نظر و دیدگاه خود لطفا با تشکیل حساب کاربری، عضو وب سایت شوید.

آخرین مقالات

گرامر سطح C2 زبان آلمانی

گرامر در سطح C2 نشان‌دهنده‌ی بالاترین درجه‌ی مهارت زبانی در زبان آلمانی است. زبان‌آموز در این سطح نه‌تنها به تمامی ساختارهای پیچیده گرامری مسلط است، بلکه توانایی دارد از آن‌ها به‌صورت انعطاف‌پذیر، دقیق، و مطابق با بافت گفتار یا نوشتار استفاده کند. این سطح، سطحی است هم‌تراز با یک فرد بومی تحصیل‌کرده، به‌ویژه در نوشتار رسمی، متون دانشگاهی، و مکالمات پیشرفته تخصصی.

گرامر سطح C1 زبان آلمانی

گرامر در سطح C1 نشان‌دهنده‌ی تسلط پیشرفته به زبان آلمانی است. در این مرحله، زبان‌آموز باید توانایی استفاده از ساختارهای پیچیده، دقیق، رسمی و گاه غیررایج را در مکالمه، نوشتار، بحث‌های آکادمیک و متون تخصصی داشته باشد. تأکید در این سطح بر درک ظرایف دستوری، کاربرد سبک‌های زبانی، و ساختارهای ترکیبی پیشرفته است.

گرامر سطح B2 زبان آلمانی

گرامر سطح B2 زبان آلمانی نشان‌دهنده‌ی تسلط نسبی بر ساختارهای زبانی پیچیده‌تر و توانایی بیان مفاهیم دقیق، رسمی و غیررسمی در موقعیت‌های متنوع است. در این سطح، زبان‌آموزان قادرند جملات پیچیده‌ی ترکیبی را بسازند، از ساختارهای مجهول، افعال انعکاسی، و حالت‌های شرطی و سببی استفاده کنند و ظرافت‌های معنایی را در مکالمه و نوشتار خود منتقل کنند. همچنین، درک دقیق‌تر زمان‌ها، ترتیب کلمات در جمله‌های طولانی، و تسلط بر حرف‌اضافه‌ها، ضمایر موصولی و افعال جداشدنی و جدا‌نشدنی از جمله مهارت‌های کلیدی در این سطح محسوب می‌شوند.

گرامر سطح B1 زبان آلمانی

گرامر سطح B1 زبان آلمانی شامل قواعدی است که به زبان‌آموز امکان می‌دهد جملات ساده و متوسط را به‌درستی بسازد و در موقعیت‌های روزمره و رسمی به‌صورت مؤثر ارتباط برقرار کند. در این سطح، یادگیری زمان‌های مختلف فعل (گذشته ساده، حال کامل)، جملات شرطی پایه، استفاده صحیح از حالت‌های اسمی (Nominativ, Akkusativ, Dativ)، ضمایر موصولی ساده، و صفات با تغییرات مربوط به حالت‌ها و جنس‌ها اهمیت زیادی دارد. همچنین توانایی ساخت جملات مرکب ساده و بیان نظرات، علت‌ها و اهداف به شکل واضح از مهارت‌های کلیدی این سطح است.

گرامر سطح C2 زبان انگلیسی

گرامر سطح C2 زبان انگلیسی نشان‌دهنده تسلط کامل و حرفه‌ای بر زبان است. در این سطح، زبان‌آموز نه‌تنها قواعد پیچیده گرامری را به‌خوبی می‌شناسد، بلکه قادر است از آن‌ها به صورت کاملاً طبیعی، دقیق و منعطف در موقعیت‌های مختلف استفاده کند. توانایی درک و تولید جملات بسیار پیچیده، استفاده هوشمندانه از ساختارهای نحوی برای انتقال ظرایف معنایی و تأکیدهای خاص، و به‌کارگیری سبک‌های مختلف نوشتاری و گفتاری از ویژگی‌های مهم گرامر C2 است. این سطح، زبان‌آموز را قادر می‌سازد در بحث‌های تخصصی، نوشتارهای آکادمیک پیشرفته، و ارتباطات حرفه‌ای با اطمینان کامل شرکت کند.

گرامر سطح C1 زبان انگلیسی

گرامر در سطح C1 زبان انگلیسی نشان‌دهنده تسلط بالا بر ساختارهای زبانی و توانایی استفاده دقیق، منعطف و پیشرفته از آن‌ها در موقعیت‌های رسمی و غیررسمی است. در این سطح، زبان‌آموز می‌تواند جملات پیچیده، ساختارهای شرطی پیشرفته، زمان‌های ترکیبی، نقل‌قول غیرمستقیم، افعال عبارتی (phrasal verbs)، و ساختارهای مجهول و سببی پیچیده را به‌درستی و طبیعی به‌کار ببرد. توانایی درک تفاوت‌های ظریف معنایی، استفاده از گرامر برای بیان دیدگاه، فرضیه‌سازی، و تحلیل مسائل از دیگر ویژگی‌های گرامری سطح C1 است.

سوالات مصاحبه آوسبیلدونگ تجارت و اداری و مدیریت

آوسبیلدونگ در حوزه‌های اداری و تجاری (مانند مدیریت بازرگانی، کارمند اداره، دستیار مدیریت و…) یکی از گزینه‌های محبوب میان مهاجران و جوانان در آلمان است. این رشته‌ها آینده شغلی متنوع، محیط کاری ساختاریافته و فرصت‌های فراوان برای رشد فردی و حرفه‌ای فراهم می‌کنند. برای پذیرش در چنین دوره‌هایی، معمولاً پس از بررسی مدارک اولیه، از داوطلب برای مصاحبه‌ای رسمی دعوت می‌شود.

گرامر سطح B1 زبان انگلیسی

گرامر سطح B1 زبان انگلیسی شامل ساختارهایی فراتر از پایه است که به زبان‌آموز کمک می‌کند تا با دقت و وضوح بیشتری صحبت کند و بنویسد. در این سطح، زبان‌آموز باید با زمان‌های گذشته (Past Simple, Past Continuous, Present Perfect)، جملات شرطی نوع اول، جملات مجهول ساده (Passive Voice)، نقل‌قول مستقیم و غیرمستقیم ساده، صفات و قیود، و ساختارهای مقایسه‌ای آشنا باشد. هدف گرامر در سطح B1، ارتقای توانایی در بیان نظرات، احساسات و تجربه‌ها در قالب جملات نسبتاً پیچیده و صحیح است.

گرامر سطح B2 زبان انگلیسی

گرامر سطح B2 زبان انگلیسی به زبان‌آموزان امکان می‌دهد تا ساختارهای پیشرفته‌تری را در نوشتار و گفتار خود به کار ببرند. در این سطح، یادگیری زمان‌های پیچیده‌تر مانند گذشته کامل و آینده در گذشته، جملات شرطی نوع دوم و سوم، جملات مجهول در زمان‌های مختلف، نقل قول غیرمستقیم و استفاده از افعال وجهی پیشرفته اهمیت زیادی دارد. تسلط بر گرامر B2 باعث می‌شود زبان‌آموز بتواند نظرات، دلایل و نتایج را به‌صورت دقیق‌تر و رسمی‌تر بیان کند.

سوالات مصاحبه آوسبیلدونگ پرستاری

آوسبیلدونگ پرستاری (Pflegefachfrau / Pflegefachmann) یکی از محبوب‌ترین و پرتقاضاترین رشته‌های فنی در آلمان است. داوطلبانی که برای این مسیر حرفه‌ای اقدام می‌کنند، معمولاً پس از ارسال مدارک، به یک مصاحبه حضوری یا آنلاین دعوت می‌شوند. موفقیت در این مصاحبه نقش مهمی در پذیرش شما برای ورود به دوره‌ی آموزشی دارد.