آموزش جامع ضمایر در گرامر زبان انگلیسی

ضمایر (Pronouns) کلماتی هستند که به جای اسم یا عبارت اسمی در جمله استفاده می‌شوند تا از تکرار اسم‌ها جلوگیری شود و جمله ساده‌تر و روان‌تر گردد. در زبان انگلیسی، ضمایر به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند که هر کدام کاربردهای خاصی دارند. در ادامه با توضیحات جامع و مثال‌های متعدد، این ضمایر را بررسی می‌کنیم.

آموزش جامع ضمایر در گرامر زبان انگلیسی

ضمایر (Pronouns) کلماتی هستند که به جای اسم یا عبارت اسمی در جمله استفاده می‌شوند تا از تکرار اسم‌ها جلوگیری شود و جمله ساده‌تر و روان‌تر گردد. در زبان انگلیسی، ضمایر به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند که هر کدام کاربردهای خاصی دارند. در ادامه با توضیحات جامع و مثال‌های متعدد، این ضمایر را بررسی می‌کنیم.

 

1. ضمایر شخصی (Personal Pronouns)

ضمایر شخصی برای اشاره به افراد، اشیا یا حیوانات استفاده می‌شوند و به جای اسم در جمله به کار می‌روند. این ضمایر دو حالت اصلی دارند: فاعلی (Subjective) که به‌عنوان فاعل جمله عمل می‌کنند و مفعولی (Objective) که به‌عنوان مفعول یا دریافت‌کننده عمل در جمله ظاهر می‌شوند. برای مثال، در جمله‌ی «I love her» ضمیر I فاعلی و her مفعولی است. این ضمایر به گوینده (اول‌شخص)، مخاطب (دوم‌شخص) و دیگران (سوم‌شخص) اشاره دارند و کاربرد بسیار گسترده‌ای در زبان دارند.

الف) حالت فاعلی (Subjective Pronouns)

ضمایر فاعلی به‌عنوان فاعل در جمله استفاده می‌شوند:

  • I (من)
  • You (تو/شما)
  • He (او - برای مذکر)
  • She (او - برای مؤنث)
  • It (آن - برای اشیا و حیوانات)
  • We (ما)
  • They (آن‌ها)


مثال‌ها:

  1. I study English every day.
    (من هر روز انگلیسی می‌خوانم.)
  2. She loves playing piano.
    (او عاشق نواختن پیانو است.)
  3. They are going to the park.
    (آن‌ها به پارک می‌روند.)

 

ب) حالت مفعولی (Objective Pronouns)

این ضمایر به‌عنوان مفعول در جمله به‌کار می‌روند:

  • Me (مرا/به من)
  • You (تو را/به تو)
  • Him (او را - مذکر)
  • Her (او را - مؤنث)
  • It (آن را)
  • Us (ما را)
  • Them (آن‌ها را)


مثال‌ها:

  1. She gave me a book.
    (او به من یک کتاب داد.)
  2. We saw him at the store.
    (ما او را در فروشگاه دیدیم.)
  3. I called them yesterday.
    (من دیروز به آن‌ها زنگ زدم.)

 

2. ضمایر ملکی (Possessive Pronouns)

ضمایر ملکی برای نشان‌دادن مالکیت استفاده می‌شوند و جایگزین اسم مالکانه می‌شوند. این ضمایر بدون نیاز به همراهی با اسم، مالکیت را به طور کامل بیان می‌کنند. مثلاً در جمله «This book is mine» (این کتاب مال من است)، ضمیر mine مالکیت کتاب را نشان می‌دهد. یکی از ویژگی‌های مهم این ضمایر این است که به صورت مستقل استفاده می‌شوند و نیازی به اسم بعد از خود ندارند.

  • Mine (مال من)
  • Yours (مال تو/شما)
  • His (مال او - مذکر)
  • Hers (مال او - مؤنث)
  • Its (مال آن)
  • Ours (مال ما)
  • Theirs (مال آن‌ها)


مثال‌ها:

  1. This book is mine.
    (این کتاب مال من است.)
  2. That car is theirs.
    (آن ماشین مال آن‌هاست.)
  3. The decision is yours.
    (تصمیم با شماست.)

 

3. ضمایر انعکاسی (Reflexive Pronouns)

ضمایر انعکاسی زمانی به کار می‌روند که فاعل و مفعول جمله یکسان باشند. به عبارت دیگر، عمل انجام‌شده توسط فاعل بر خودش تأثیر می‌گذارد. این ضمایر معمولاً با اضافه کردن -self یا -selves به ضمایر فاعلی ساخته می‌شوند. برای مثال، در جمله‌ی «She introduced herself to the team» (او خودش را به تیم معرفی کرد)، ضمیر herself نشان‌دهنده این است که فاعل و مفعول یکی هستند. این ضمایر در تاکید و بیان دقیق نیز کاربرد دارند.

  • Myself (خودم)
  • Yourself (خودت/خودتان)
  • Himself (خودش - مذکر)
  • Herself (خودش - مؤنث)
  • Itself (خودش - اشیا و حیوانات)
  • Ourselves (خودمان)
  • Yourselves (خودتان)
  • Themselves (خودشان)


مثال‌ها:

  1. She hurt herself while cooking.
    (او هنگام آشپزی خودش را زخمی کرد.)
  2. We enjoyed ourselves at the party.
    (ما در مهمانی به خودمان خوش گذشت.)
  3. They blamed themselves for the mistake.
    (آن‌ها خودشان را بابت اشتباه سرزنش کردند.)

 

4. ضمایر اشاره (Demonstrative Pronouns)

ضمایر اشاره برای اشاره به اشیا، افراد یا مکان‌ها استفاده می‌شوند و جایگزین اسم‌هایی می‌شوند که به صورت مستقیم به آن‌ها اشاره می‌کنیم. این ضمایر بر اساس نزدیکی یا دوری زمان یا مکان به کار می‌روند. This و These برای اشیای نزدیک و That و Those برای اشیای دورتر استفاده می‌شوند. مثلاً، در جمله «This is my car» (این ماشین من است)، ضمیر This به یک ماشین مشخص و نزدیک اشاره دارد.

  • This (این)
  • That (آن)
  • These (این‌ها)
  • Those (آن‌ها)


مثال‌ها:

  1. This is my house.
    (این خانه من است.)
  2. Those are your keys.
    (آن‌ها کلیدهای شما هستند.)
  3. That was an interesting movie.
    (آن یک فیلم جالب بود.)

 

5. ضمایر استفهامی (Interrogative Pronouns)

ضمایر استفهامی برای طرح سوال و به دست آوردن اطلاعات به کار می‌روند. این ضمایر معمولاً در ابتدای جمله‌های سوالی ظاهر می‌شوند و بسته به نوع سوال از ضمایری مانند Who (برای افراد)، What (برای اشیا یا مفاهیم) و Which (برای انتخاب بین گزینه‌ها) استفاده می‌شود. برای مثال، در جمله «Who is your teacher?» (معلم تو چه کسی است؟)، ضمیر Who برای پرسش درباره شخص به کار رفته است.

  • Who (چه کسی)
  • Whom (چه کسی - حالت مفعولی)
  • Whose (مال چه کسی)
  • What (چه چیزی)
  • Which (کدام)


مثال‌ها:

  1. Who is calling me?
    (چه کسی به من زنگ می‌زند؟)
  2. What do you want to eat?
    (چه چیزی می‌خواهی بخوری؟)
  3. Whose book is this?
    (این کتاب مال چه کسی است؟)

 

6. ضمایر نسبی (Relative Pronouns)

ضمایر نسبی برای ارتباط دادن دو جمله یا توضیح بیشتر درباره یک اسم استفاده می‌شوند. این ضمایر معمولاً در جملات مرکب ظاهر می‌شوند و بخش دوم جمله را به بخش اول متصل می‌کنند. مثلاً در جمله «The man who called you is my friend» (مردی که به تو زنگ زد، دوست من است)، ضمیر who بخش توضیحی را به جمله اصلی متصل می‌کند. این ضمایر نقش مهمی در ایجاد جملات توصیفی دارند.

  • Who (که - برای فاعل انسان)
  • Whom (که - برای مفعول انسان)
  • Whose (که مال او)
  • Which (که - برای اشیا)
  • That (که - برای انسان و اشیا)


مثال‌ها:

  1. The person who called me was John.
    (کسی که به من زنگ زد، جان بود.)
  2. The book that I bought is very interesting.
    (کتابی که خریدم خیلی جالب است.)
  3. The car whose owner is absent is parked outside.
    (ماشینی که صاحبش نیست، بیرون پارک شده است.)

 

7. ضمایر نامعین (Indefinite Pronouns)

ضمایر نامعین برای اشاره به افراد، اشیا یا مکان‌هایی که به‌طور خاص مشخص نیستند، استفاده می‌شوند. این ضمایر مانند Someone (کسی)، Anything (هرچیزی)، و Nobody (هیچ‌کس) بدون اشاره به شخص یا شیء خاصی مفهوم کلی را منتقل می‌کنند. مثلاً در جمله «Someone is waiting for you» (کسی منتظر تو است)، ضمیر Someone بدون تعیین هویت شخص به یک فرد اشاره دارد. این ضمایر اغلب در مکالمات غیررسمی یا زمانی که جزئیات مشخص نیستند، استفاده می‌شوند.

  • Someone, Somebody, Something
  • Anyone, Anybody, Anything
  • No one, Nobody, Nothing
  • Everyone, Everybody, Everything


مثال‌ها:

  1. Someone left their bag here.
    (کسی کیفش را اینجا گذاشته است.)
  2. Nobody knows the answer.
    (هیچ‌کس پاسخ را نمی‌داند.)
  3. Is there anything I can do?
    (آیا کاری هست که بتوانم انجام دهم؟)

 

خلاصه مطالب بالا را در قالب جدول زیر گردآوری کرده ایم:

 

ضمایر انگلیسی: انواع، مثال‌ها و کاربردها

نوع ضمیر ضمایر توضیحات مثال‌های انگلیسی ترجمه مثال‌ها
ضمایر شخصی (Personal Pronouns) I, You, He, She, It, We, They, Me, Him, Her, Us, Them ضمایری که به افراد یا اشیا به عنوان فاعل یا مفعول اشاره دارند. - I saw her at the park.
- They called us for the meeting.
- He helped them yesterday.
- من او را در پارک دیدم.
- آن‌ها ما را برای جلسه دعوت کردند.
- او دیروز به آن‌ها کمک کرد.
ضمایر ملکی (Possessive Pronouns) Mine, Yours, His, Hers, Ours, Theirs ضمایری که مالکیت را نشان می‌دهند و مستقل از اسم استفاده می‌شوند. - The red car is mine.
- Is this bag yours?
- The choice is theirs.
- ماشین قرمز مال من است.
- آیا این کیف مال تو است؟
- انتخاب مال آن‌هاست.
ضمایر انعکاسی (Reflexive Pronouns) Myself, Yourself, Himself, Herself, Itself, Ourselves, Yourselves, Themselves ضمایری که فاعل و مفعول یکسان را در جمله نشان می‌دهند. - She cooked herself a nice meal.
- I fixed it myself.
- They enjoyed themselves at the party.
- او برای خودش غذای خوبی درست کرد.
- من خودم آن را تعمیر کردم.
- آن‌ها در مهمانی به خودشان خوش گذراندند.
ضمایر اشاره (Demonstrative Pronouns) This, That, These, Those ضمایری که برای اشاره به افراد یا اشیا استفاده می‌شوند. - This is my pen.
- Those are her shoes.
- These look delicious.
- این خودکار من است.
- آن‌ها کفش‌های او هستند.
- این‌ها خوشمزه به نظر می‌رسند.
ضمایر استفهامی (Interrogative Pronouns) Who, Whom, Whose, What, Which ضمایری که برای پرسش در مورد افراد یا اشیا استفاده می‌شوند. - Who is coming?
- What is your favorite food?
- Which one is yours?
- چه کسی می‌آید؟
- غذای مورد علاقه شما چیست؟
- کدام یک مال تو است؟
ضمایر نسبی (Relative Pronouns) Who, Whom, Whose, Which, That ضمایری که برای وصل کردن دو جمله یا ارائه توضیحات بیشتر استفاده می‌شوند. - The man who helped me is kind.
- This is the house that Jack built.
- She knows someone whose dog is lost.
- مردی که به من کمک کرد مهربان است.
- این خانه‌ای است که جک ساخت.
- او کسی را می‌شناسد که سگش گم شده است.
ضمایر نامعین (Indefinite Pronouns) Someone, Anyone, Everyone, No one, Something, Anything, Everything, Nothing ضمایری که به افراد، اشیا یا مکان‌هایی که مشخص نیستند اشاره می‌کنند. - Someone is knocking at the door.
- Nobody answered the phone.
- Everything is fine now.
- کسی در را می‌زند.
- هیچ‌کس تلفن را جواب نداد.
- همه چیز حالا خوب است.

برای ثبت نظر و دیدگاه خود لطفا با تشکیل حساب کاربری، عضو وب سایت شوید.

آخرین اخبار

برگزاری آزمون ماک آیلتس دی ماه به صورت رایگان

مؤسسه زبان اندیشه پارسیان در روز یک شنبه 7 دی ماه 1404  اقدام به برگزاری آزمون ماک رایگان آیلتس می‌نماید

اعلام نتایج آزمون ÖSD آبان ماه ۱۴۰۴

نتایج آزمون آبان ماه ۱۴۰۴ از طریق پروفایل کاربری قابل مشاهده است. لطفا پس از ورود به بخش کاربری ، به بخش کارنامه ها مراجعه فرمایید.

برگزاری آزمون های بین المللی ÖSD در زمستان ۱۴۰۴

آموزشگاه زبان اندیشه پارسیان، برگزارکننده رسمی آزمون بین‌المللی ÖSD، با افتخار اعلام می‌کند که در زمستان سال ۱۴۰۴ در سه نوبت مجزا این آزمون را برگزار خواهد کرد.

پکیج نيمه خصوصی IELTS با تمرکز ویژه بر مهارت های Speaking و Writing و تقویت کاربردی مهارت های Reading و Listening ( ویژه نمره 6-6.5)

کلاس نیمه‌خصوصی IELTS اندیشه پارسیان فرصتی است برای یادگیری هدفمند و حرفه‌ای آیلتس، طوری که مهارت‌های زبان و تکنیک‌های آزمون را همزمان تقویت کنید. با این پکیج، مسیر موفقیت در آیلتس ساده‌تر، سریع‌تر و کم‌استرس می‌شود.

تخفیف ۲۳ درصدی آزمون‌های ÖSD در اندیشه پارسیان | جشن ۲۳ سال همراهی با زبان‌آموزان

آموزشگاه زبان اندیشه پارسیان به مناسبت ۲۳ سال فعالیت موفق در حوزه آموزش زبان‌های خارجی، هدیه‌ای ویژه برای زبان‌آموزان آلمانی در نظر گرفته است.

آخرین مقالات

چگونه ایرانی‌ها در سال ۲۰۲۵ با تکنیک Immersive Learning بدون مهاجرت، انگلیسی و آلمانی را مثل بومی‌ها یاد می‌گیرند؟

این مقاله توضیح می‌دهد که زبان‌آموزان ایرانی چطور در سال ۲۰۲۵ توانسته‌اند بدون مهاجرت و فقط با استفاده از تکنیک Immersive Learning، تجربه‌ای شبیه زندگی واقعی در یک کشور انگلیسی‌زبان یا آلمانی‌زبان بسازند. در این متن، روند یادگیری غوطه‌ور، ابزارهای هوش مصنوعی، تماس مداوم با زبان، و تغییر سبک زندگی بررسی می‌شود تا نشان داده شود چگونه می‌توان لهجه، واژگان و سرعت پردازش زبان را دقیقاً مثل بومی‌ها تقویت کرد—even inside Iran.

بهترین روش‌های یادگیری لغات انگلیسی و آلمانی در سال ۲۰۲۵

مقاله «بهترین روش‌های یادگیری لغات انگلیسی و آلمانی در سال ۲۰۲۵» توضیح می‌دهد که چرا حفظ‌کردن سنتی واژگان دیگر جواب نمی‌دهد و چطور زبان‌آموزان امسال با کمک تکنیک‌های علمی، تکرار هوشمند، محتوای واقعی و ابزارهای مجهز به هوش مصنوعی می‌توانند سرعت یادگیری لغات را چند برابر کنند. این متن از زاویه‌ی نیازهای واقعی زبان‌آموز ایرانی نوشته شده و یک مسیر کاربردی و به‌روز ارائه می‌دهد تا لغات سریع‌تر وارد حافظه بلندمدت شوند و در مکالمه قابل استفاده باشند.

خطاهای گرامری رایج زبان‌ آموزان در آزمون B1 ÖSD

خطاها نشانهٔ «بی‌استعدادی» یا «بد درس‌خواندن» نیستند؛ بلکه نشان می‌دهند که زبان هنوز به اندازهٔ کافی خودکار نشده. تفاوت B1 «خوب» و B1 «ضعیف» دقیقاً در همین خودکارسازی نهفته است. این مهارت فقط با تمرین واقعی — نوشتن، اصلاح شدن، جمله‌سازی طولانی، و تکرار درست — ساخته می‌شود. و هر کسی که به اندازه کافی تمرین هدفمند داشته باشد، می‌تواند این خطاها را کاهش دهد و در جلسهٔ امتحان با اعتمادبه‌نفس بیشتری ظاهر شود.

چطور کلاس‌های مکالمه آزاد، سرعت یادگیری انگلیسی و آلمانی را ۳ برابر می‌کنند؟

مقاله «چطور کلاس‌های مکالمه آزاد، سرعت یادگیری انگلیسی و آلمانی را ۳ برابر می‌کنند؟» نشان می‌دهد چرا تعامل واقعی، تمرین مستمر، و قرار گرفتن در موقعیت‌های زنده مکالمه، مهم‌ترین عامل تسریع پیشرفت در زبان هستند. این متن توضیح می‌دهد چگونه زبان‌آموزان ایرانی با حضور در جلسات مکالمه آزاد، اعتمادبه‌نفس بیشتری پیدا می‌کنند، اشتباهات خود را سریع‌تر اصلاح می‌کنند و تجربه‌ای مشابه زندگی واقعی در کشورهای انگلیسی‌زبان و آلمانی‌زبان به دست می‌آورند.

خطاهای گرامری رایج زبان‌ آموزان در آزمون B2 ÖSD

خیلی از خطاهای گرامری در سطح ÖSD B2 به این خاطر اتفاق می‌افتند که زبان‌آموز یا «دانش ناقص» دارد، یعنی قواعد را نصفه‌نیمه بلد است، یا «اتوماتیک‌سازی» نکرده، یعنی قواعد را می‌داند اما در لحظهٔ تولید نمی‌تواند درست و سریع از آن‌ها استفاده کند، یا اینکه ساختارهای فارسی ناخواسته وارد آلمانی می‌شود و باعث «تداخل زبان مادری» می‌گردد.

چطور ایرانی‌ها در سال ۲۰۲۵ زبان انگلیسی و آلمانی را شبیه زندگی واقعی یاد می‌گیرند؟

مقاله «چطور ایرانی‌ها در سال ۲۰۲۵ زبان انگلیسی و آلمانی را شبیه زندگی واقعی یاد می‌گیرند؟» یک نگاه خلاصه و کاربردی به جدیدترین شیوه‌های یادگیری زبان دارد؛ روش‌هایی که بر پایه‌ی تمرین واقعی، موقعیت‌های شبیه‌سازی‌شده، ابزارهای هوش مصنوعی و الگوهای آموزشی استاندارد طراحی شده‌اند. این توضیح کوتاه نشان می‌دهد که چطور زبان‌آموز ایرانی می‌تواند تجربه‌ای مشابه زندگی واقعی ایجاد کند و مسیر یادگیری را طبیعی‌تر، سریع‌تر و عملی‌تر پیش ببرد.

یادگیری زبان با هوش مصنوعی در ۲۰۲۵؛ آیا جای کلاس‌های حضوری را می‌گیرد؟

این مقاله توضیح می‌دهد که در سال ۲۰۲۵ هوش مصنوعی یادگیری زبان را متحول کرده، سرعت و دقت تمرین‌ها را بالا برده و امکان مکالمه و تصحیح لحظه‌ای را فراهم کرده است، اما با وجود تمام پیشرفت‌ها هنوز نمی‌تواند جای کلاس حضوری و تعامل انسانی را بگیرد. نتیجه‌گیری این است که بهترین روش یادگیری ترکیبی از «کلاس استاندارد + تمرین هوش مصنوعی» است؛ مدلی که هم پیشرفت را سریع می‌کند و هم عمق یادگیری را حفظ می‌کند.

تفاوت TestDaF و TELC

TestDaF بیشتر یک امتحان تخصصی برای ورود به دانشگاه است و ساختاری ثابت، استاندارد و کاملاً آکادمیک دارد، اما telc گسترده‌تر، عملی‌تر و با کاربردهای متنوع‌تری طراحی شده است. بنابراین انتخاب بین این دو باید دقیقاً بر اساس هدف تو انجام شود

بهترین روش یادگیری زبان در سال ۲۰۲۵ برای ایرانی‌ها

این مقاله توضیح می‌دهد چرا یادگیری زبان در سال ۲۰۲۵ با روش‌های سنتی جواب نمی‌دهد و چگونه ترکیب کلاس استاندارد، هوش مصنوعی، منابع معتبر و تمرین مکالمه واقعی می‌تواند سریع‌ترین و مؤثرترین مسیر برای زبان‌آموزان ایرانی باشد. در این متن، تمام چالش‌های رایج زبان‌آموزان، روش‌های جدید جهانی، اهمیت برنامه‌ریزی، هدف‌گذاری و عادت‌سازی بررسی شده تا یک نقشه راه کامل برای یادگیری زبان در سال جدید ارائه شود.

تفاوت TestDaF و Goethe

TestDaF بیشتر یک امتحان تخصصی و دانشگاه‌محور است که ساختار محدود اما بسیار استانداردی دارد، در حالی که Goethe-Zertifikat گسترده‌تر، مرحله‌ای‌تر و با کاربردهای متنوع‌تر طراحی شده. به همین دلیل، انتخاب بین این دو باید دقیقاً بر اساس هدف خودت باشد