آموزش جامع ضمایر در گرامر زبان انگلیسی

ضمایر (Pronouns) کلماتی هستند که به جای اسم یا عبارت اسمی در جمله استفاده می‌شوند تا از تکرار اسم‌ها جلوگیری شود و جمله ساده‌تر و روان‌تر گردد. در زبان انگلیسی، ضمایر به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند که هر کدام کاربردهای خاصی دارند. در ادامه با توضیحات جامع و مثال‌های متعدد، این ضمایر را بررسی می‌کنیم.

آموزش جامع ضمایر در گرامر زبان انگلیسی

ضمایر (Pronouns) کلماتی هستند که به جای اسم یا عبارت اسمی در جمله استفاده می‌شوند تا از تکرار اسم‌ها جلوگیری شود و جمله ساده‌تر و روان‌تر گردد. در زبان انگلیسی، ضمایر به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند که هر کدام کاربردهای خاصی دارند. در ادامه با توضیحات جامع و مثال‌های متعدد، این ضمایر را بررسی می‌کنیم.

 

1. ضمایر شخصی (Personal Pronouns)

ضمایر شخصی برای اشاره به افراد، اشیا یا حیوانات استفاده می‌شوند و به جای اسم در جمله به کار می‌روند. این ضمایر دو حالت اصلی دارند: فاعلی (Subjective) که به‌عنوان فاعل جمله عمل می‌کنند و مفعولی (Objective) که به‌عنوان مفعول یا دریافت‌کننده عمل در جمله ظاهر می‌شوند. برای مثال، در جمله‌ی «I love her» ضمیر I فاعلی و her مفعولی است. این ضمایر به گوینده (اول‌شخص)، مخاطب (دوم‌شخص) و دیگران (سوم‌شخص) اشاره دارند و کاربرد بسیار گسترده‌ای در زبان دارند.

الف) حالت فاعلی (Subjective Pronouns)

ضمایر فاعلی به‌عنوان فاعل در جمله استفاده می‌شوند:

  • I (من)
  • You (تو/شما)
  • He (او - برای مذکر)
  • She (او - برای مؤنث)
  • It (آن - برای اشیا و حیوانات)
  • We (ما)
  • They (آن‌ها)


مثال‌ها:

  1. I study English every day.
    (من هر روز انگلیسی می‌خوانم.)
  2. She loves playing piano.
    (او عاشق نواختن پیانو است.)
  3. They are going to the park.
    (آن‌ها به پارک می‌روند.)

 

ب) حالت مفعولی (Objective Pronouns)

این ضمایر به‌عنوان مفعول در جمله به‌کار می‌روند:

  • Me (مرا/به من)
  • You (تو را/به تو)
  • Him (او را - مذکر)
  • Her (او را - مؤنث)
  • It (آن را)
  • Us (ما را)
  • Them (آن‌ها را)


مثال‌ها:

  1. She gave me a book.
    (او به من یک کتاب داد.)
  2. We saw him at the store.
    (ما او را در فروشگاه دیدیم.)
  3. I called them yesterday.
    (من دیروز به آن‌ها زنگ زدم.)

 

2. ضمایر ملکی (Possessive Pronouns)

ضمایر ملکی برای نشان‌دادن مالکیت استفاده می‌شوند و جایگزین اسم مالکانه می‌شوند. این ضمایر بدون نیاز به همراهی با اسم، مالکیت را به طور کامل بیان می‌کنند. مثلاً در جمله «This book is mine» (این کتاب مال من است)، ضمیر mine مالکیت کتاب را نشان می‌دهد. یکی از ویژگی‌های مهم این ضمایر این است که به صورت مستقل استفاده می‌شوند و نیازی به اسم بعد از خود ندارند.

  • Mine (مال من)
  • Yours (مال تو/شما)
  • His (مال او - مذکر)
  • Hers (مال او - مؤنث)
  • Its (مال آن)
  • Ours (مال ما)
  • Theirs (مال آن‌ها)


مثال‌ها:

  1. This book is mine.
    (این کتاب مال من است.)
  2. That car is theirs.
    (آن ماشین مال آن‌هاست.)
  3. The decision is yours.
    (تصمیم با شماست.)

 

3. ضمایر انعکاسی (Reflexive Pronouns)

ضمایر انعکاسی زمانی به کار می‌روند که فاعل و مفعول جمله یکسان باشند. به عبارت دیگر، عمل انجام‌شده توسط فاعل بر خودش تأثیر می‌گذارد. این ضمایر معمولاً با اضافه کردن -self یا -selves به ضمایر فاعلی ساخته می‌شوند. برای مثال، در جمله‌ی «She introduced herself to the team» (او خودش را به تیم معرفی کرد)، ضمیر herself نشان‌دهنده این است که فاعل و مفعول یکی هستند. این ضمایر در تاکید و بیان دقیق نیز کاربرد دارند.

  • Myself (خودم)
  • Yourself (خودت/خودتان)
  • Himself (خودش - مذکر)
  • Herself (خودش - مؤنث)
  • Itself (خودش - اشیا و حیوانات)
  • Ourselves (خودمان)
  • Yourselves (خودتان)
  • Themselves (خودشان)


مثال‌ها:

  1. She hurt herself while cooking.
    (او هنگام آشپزی خودش را زخمی کرد.)
  2. We enjoyed ourselves at the party.
    (ما در مهمانی به خودمان خوش گذشت.)
  3. They blamed themselves for the mistake.
    (آن‌ها خودشان را بابت اشتباه سرزنش کردند.)

 

4. ضمایر اشاره (Demonstrative Pronouns)

ضمایر اشاره برای اشاره به اشیا، افراد یا مکان‌ها استفاده می‌شوند و جایگزین اسم‌هایی می‌شوند که به صورت مستقیم به آن‌ها اشاره می‌کنیم. این ضمایر بر اساس نزدیکی یا دوری زمان یا مکان به کار می‌روند. This و These برای اشیای نزدیک و That و Those برای اشیای دورتر استفاده می‌شوند. مثلاً، در جمله «This is my car» (این ماشین من است)، ضمیر This به یک ماشین مشخص و نزدیک اشاره دارد.

  • This (این)
  • That (آن)
  • These (این‌ها)
  • Those (آن‌ها)


مثال‌ها:

  1. This is my house.
    (این خانه من است.)
  2. Those are your keys.
    (آن‌ها کلیدهای شما هستند.)
  3. That was an interesting movie.
    (آن یک فیلم جالب بود.)

 

5. ضمایر استفهامی (Interrogative Pronouns)

ضمایر استفهامی برای طرح سوال و به دست آوردن اطلاعات به کار می‌روند. این ضمایر معمولاً در ابتدای جمله‌های سوالی ظاهر می‌شوند و بسته به نوع سوال از ضمایری مانند Who (برای افراد)، What (برای اشیا یا مفاهیم) و Which (برای انتخاب بین گزینه‌ها) استفاده می‌شود. برای مثال، در جمله «Who is your teacher?» (معلم تو چه کسی است؟)، ضمیر Who برای پرسش درباره شخص به کار رفته است.

  • Who (چه کسی)
  • Whom (چه کسی - حالت مفعولی)
  • Whose (مال چه کسی)
  • What (چه چیزی)
  • Which (کدام)


مثال‌ها:

  1. Who is calling me?
    (چه کسی به من زنگ می‌زند؟)
  2. What do you want to eat?
    (چه چیزی می‌خواهی بخوری؟)
  3. Whose book is this?
    (این کتاب مال چه کسی است؟)

 

6. ضمایر نسبی (Relative Pronouns)

ضمایر نسبی برای ارتباط دادن دو جمله یا توضیح بیشتر درباره یک اسم استفاده می‌شوند. این ضمایر معمولاً در جملات مرکب ظاهر می‌شوند و بخش دوم جمله را به بخش اول متصل می‌کنند. مثلاً در جمله «The man who called you is my friend» (مردی که به تو زنگ زد، دوست من است)، ضمیر who بخش توضیحی را به جمله اصلی متصل می‌کند. این ضمایر نقش مهمی در ایجاد جملات توصیفی دارند.

  • Who (که - برای فاعل انسان)
  • Whom (که - برای مفعول انسان)
  • Whose (که مال او)
  • Which (که - برای اشیا)
  • That (که - برای انسان و اشیا)


مثال‌ها:

  1. The person who called me was John.
    (کسی که به من زنگ زد، جان بود.)
  2. The book that I bought is very interesting.
    (کتابی که خریدم خیلی جالب است.)
  3. The car whose owner is absent is parked outside.
    (ماشینی که صاحبش نیست، بیرون پارک شده است.)

 

7. ضمایر نامعین (Indefinite Pronouns)

ضمایر نامعین برای اشاره به افراد، اشیا یا مکان‌هایی که به‌طور خاص مشخص نیستند، استفاده می‌شوند. این ضمایر مانند Someone (کسی)، Anything (هرچیزی)، و Nobody (هیچ‌کس) بدون اشاره به شخص یا شیء خاصی مفهوم کلی را منتقل می‌کنند. مثلاً در جمله «Someone is waiting for you» (کسی منتظر تو است)، ضمیر Someone بدون تعیین هویت شخص به یک فرد اشاره دارد. این ضمایر اغلب در مکالمات غیررسمی یا زمانی که جزئیات مشخص نیستند، استفاده می‌شوند.

  • Someone, Somebody, Something
  • Anyone, Anybody, Anything
  • No one, Nobody, Nothing
  • Everyone, Everybody, Everything


مثال‌ها:

  1. Someone left their bag here.
    (کسی کیفش را اینجا گذاشته است.)
  2. Nobody knows the answer.
    (هیچ‌کس پاسخ را نمی‌داند.)
  3. Is there anything I can do?
    (آیا کاری هست که بتوانم انجام دهم؟)

 

خلاصه مطالب بالا را در قالب جدول زیر گردآوری کرده ایم:

 

ضمایر انگلیسی: انواع، مثال‌ها و کاربردها

نوع ضمیر ضمایر توضیحات مثال‌های انگلیسی ترجمه مثال‌ها
ضمایر شخصی (Personal Pronouns) I, You, He, She, It, We, They, Me, Him, Her, Us, Them ضمایری که به افراد یا اشیا به عنوان فاعل یا مفعول اشاره دارند. - I saw her at the park.
- They called us for the meeting.
- He helped them yesterday.
- من او را در پارک دیدم.
- آن‌ها ما را برای جلسه دعوت کردند.
- او دیروز به آن‌ها کمک کرد.
ضمایر ملکی (Possessive Pronouns) Mine, Yours, His, Hers, Ours, Theirs ضمایری که مالکیت را نشان می‌دهند و مستقل از اسم استفاده می‌شوند. - The red car is mine.
- Is this bag yours?
- The choice is theirs.
- ماشین قرمز مال من است.
- آیا این کیف مال تو است؟
- انتخاب مال آن‌هاست.
ضمایر انعکاسی (Reflexive Pronouns) Myself, Yourself, Himself, Herself, Itself, Ourselves, Yourselves, Themselves ضمایری که فاعل و مفعول یکسان را در جمله نشان می‌دهند. - She cooked herself a nice meal.
- I fixed it myself.
- They enjoyed themselves at the party.
- او برای خودش غذای خوبی درست کرد.
- من خودم آن را تعمیر کردم.
- آن‌ها در مهمانی به خودشان خوش گذراندند.
ضمایر اشاره (Demonstrative Pronouns) This, That, These, Those ضمایری که برای اشاره به افراد یا اشیا استفاده می‌شوند. - This is my pen.
- Those are her shoes.
- These look delicious.
- این خودکار من است.
- آن‌ها کفش‌های او هستند.
- این‌ها خوشمزه به نظر می‌رسند.
ضمایر استفهامی (Interrogative Pronouns) Who, Whom, Whose, What, Which ضمایری که برای پرسش در مورد افراد یا اشیا استفاده می‌شوند. - Who is coming?
- What is your favorite food?
- Which one is yours?
- چه کسی می‌آید؟
- غذای مورد علاقه شما چیست؟
- کدام یک مال تو است؟
ضمایر نسبی (Relative Pronouns) Who, Whom, Whose, Which, That ضمایری که برای وصل کردن دو جمله یا ارائه توضیحات بیشتر استفاده می‌شوند. - The man who helped me is kind.
- This is the house that Jack built.
- She knows someone whose dog is lost.
- مردی که به من کمک کرد مهربان است.
- این خانه‌ای است که جک ساخت.
- او کسی را می‌شناسد که سگش گم شده است.
ضمایر نامعین (Indefinite Pronouns) Someone, Anyone, Everyone, No one, Something, Anything, Everything, Nothing ضمایری که به افراد، اشیا یا مکان‌هایی که مشخص نیستند اشاره می‌کنند. - Someone is knocking at the door.
- Nobody answered the phone.
- Everything is fine now.
- کسی در را می‌زند.
- هیچ‌کس تلفن را جواب نداد.
- همه چیز حالا خوب است.

برای ثبت نظر و دیدگاه خود لطفا با تشکیل حساب کاربری، عضو وب سایت شوید.

آخرین مقالات

رایج‌ترین اشتباهات زبان‌آموزان در آزمون ÖSD همراه با راه حل

خب دوستان زبان‌آموز و قهرمانان آزمون ÖSD، آماده‌اید تا با هم ببینیم کدوم اشتباهات رایج مثل یه هیولای کوچولو سر جلسه امتحان منتظر ما هستن تا نمره‌مون رو بخورن؟ 😅

زبان و موسیقی: چرا ریتم به یادگیری کمک می‌کند؟

این مقاله به بررسی ارتباط عمیق بین زبان و موسیقی می‌پردازد و توضیح می‌دهد که چرا استفاده از ریتم و ملودی می‌تواند به فرآیند یادگیری زبان کمک کند. در این متن، به دلایلی چون ریشه‌های مشترک مغزی برای پردازش هر دو سیستم، تقویت حافظه و تلفظ، کاهش اضطراب و پیوند عمیق‌تر با فرهنگ اشاره شده است. در نهایت، نتیجه‌گیری می‌شود که موسیقی یک ابزار قدرتمند برای تبدیل یادگیری زبان به یک تجربه لذت‌بخش و مؤثر است.

چرا دو‌زبانه‌ها در تصمیم‌گیری متفاوت فکر می‌کنند؟

این مقاله به بررسی جامع دلایلی می‌پردازد که چرا افراد دوزبانه در تصمیم‌گیری متفاوت عمل می‌کنند. در این متن، توضیح داده شده که دوزبانگی یک مزیت شناختی است که به دلیل دوری عاطفی از زبان دوم منجر به تصمیمات منطقی‌تر می‌شود، با فعال کردن اثر زبان خارجی، تفکر تحلیلی را تقویت می‌کند، و با تغییر چارچوب‌های فرهنگی، دیدگاهی چندبعدی ایجاد می‌نماید. این تفاوت، ریشه در تغییرات فیزیولوژیک مغز دوزبانه‌ها و همچنین تأثیر زبان بر درک زمان، هویت و حتی تصمیمات اقتصادی دارد.

تدریس زبان برای نسل Z: چالش‌ها و راهکارها

این مقاله به بررسی چالش‌ها و راهکارهای آموزش زبان به نسل Z می‌پردازد. با توجه به ویژگی‌های این نسل، که به صورت دائمی با فناوری و محتوای تصویری در ارتباط هستند، روش‌های سنتی تدریس دیگر کارآمد نیست. در این متن، به راهکارهایی چون ادغام فناوری در آموزش، شخصی‌سازی محتوا، افزایش تعامل و تمرکز بر کاربرد عملی زبان اشاره شده تا معلمان بتوانند آموزش را به یک تجربه مؤثر و جذاب برای این نسل تبدیل کنند.

چرا برخی معلمان زبان موفق‌تر از دیگران هستند؟

این مقاله به بررسی دلایل موفقیت برخی معلمان زبان می‌پردازد و توضیح می‌دهد که این موفقیت تنها به تسلط بر زبان محدود نمی‌شود. در این متن، ده ویژگی کلیدی معلمان برجسته، از جمله شور و اشتیاق، مهارت‌های ارتباطی قوی، نوآوری در تدریس، صبر، و توانایی الهام‌بخشی به دانش‌آموزان بررسی شده است. نتیجه‌گیری مقاله بر این است که یک معلم موفق، فراتر از یک مدرس، یک مربی و راهنماست و بر اهمیت اساتید نیتیو (بومی) برای یادگیری اصیل زبان تأکید می‌کند.

زفان: انگلیسی در مطب دکتر

رفتن به مطب دکتر همیشه پر از موقعیت‌های استرس‌زا و گاهی خنده‌دار است. از پر کردن فرم‌های عجیب گرفته تا وقتی که دکتر می‌پرسد: "چی شده؟" و شما نمی‌دانید از کجا شروع کنید! در این بخش با سناریوهای بامزه یاد می‌گیریم که چطور در مطب دکتر به انگلیسی صحبت کنیم.

مدرک زبان یا مهارت واقعی؛ کدام برای کارفرما مهم‌تر است؟

این مقاله به مقایسه اهمیت مدرک زبان و مهارت واقعی از دیدگاه کارفرمایان می‌پردازد. در این متن، توضیح داده شده که مدرک زبان به عنوان یک فیلتر اولیه و یک معیار استاندارد، برای ورود به فرآیند استخدام ضروری است، اما در نهایت، این مهارت‌های واقعی و کاربردی (مانند مکالمه روان، فهم زبان عامیانه و نگارش حرفه‌ای) هستند که موفقیت در مصاحبه و محیط کار را تضمین می‌کنند. در نهایت، مقاله نتیجه می‌گیرد که کاندیدای ایده‌آل کسی است که به هر دو عامل اهمیت می‌دهد.

چرا برخی مهاجران با وجود مدرک زبان باز هم مشکل ارتباطی دارند؟

این مقاله به بررسی این سوال می‌پردازد که چرا برخی مهاجران با وجود مدرک زبان، همچنان در برقراری ارتباط مشکل دارند؟ در این متن، به تفاوت‌های اساسی بین زبان آزمون و زبان زندگی واقعی (شامل زبان عامیانه، لهجه‌ها و سرعت گفتار) اشاره شده و دلایل اصلی مشکلات ارتباطی مانند عدم آشنایی با اصطلاحات، فقدان مهارت شنیداری فعال و درک ناکافی از تفاوت‌های فرهنگی توضیح داده شده است. در نهایت، راهکارهای عملی برای غلبه بر این چالش‌ها و آماده‌سازی مؤثر برای زندگی در کشور جدید ارائه شده است.

چطور قبل از مهاجرت زبان را برای زندگی واقعی آماده کنیم؟

این مقاله یک راهنمای جامع برای آماده‌سازی زبان برای زندگی واقعی قبل از مهاجرت است. در این متن، تفاوت‌های کلیدی بین زبان آکادمیک و زبان روزمره بررسی شده و راهکارهای عملی برای غوطه‌وری در زبان، تقویت مهارت‌های کاربردی (مانند مکالمه در موقعیت‌های حساس) و درک تفاوت‌های فرهنگی ارائه شده است. همچنین، به نقش مؤثر کلاس‌های زبان تخصصی (مانند دوره‌های اندیشه پارسیان) در این فرآیند پرداخته شده است تا مهاجران با اعتماد به نفس کامل وارد زندگی جدید خود شوند.

ثبت‌نام کلاس زبان آلمانی فشرده

این مقاله یک راهنمای جامع برای ثبت‌نام در کلاس‌های زبان آلمانی فشرده است. در این متن، به صورت کامل بررسی شده که این دوره‌ها برای چه کسانی مناسب هستند (از جمله متقاضیان مهاجرت و تحصیل)، چه مزایای منحصربه‌فردی دارند و ساختار یک دوره ایده‌آل چگونه است. همچنین، تأکید ویژه‌ای بر آمادگی برای آزمون‌های معتبر بین‌المللی مانند Goethe و ÖSD و تقویت مهارت‌های مکالمه و گرامر در این دوره‌ها شده است.